** ABSYDA POŁUDNIOWA

dlaczego właśnie od niej zaczynam ?otóż jest już całkowicie odremontowana

Odrestaurowany jest również, znajdujący się w niej, ołtarz boczny Świętej Barbary, prawdopodobnie dzieło znanego rzeźbiarza Michała Ignacego Klahra Młodszego.

Ołtarz rokokowy. Drewniany, polichromowany, złocony.
Wykonany w 1793 roku.
Jest to ołtarz pod wezwaniem Świętej Barbary. Od początku istniega tego ołtarza w aediculi, nad tabernakulum, tam gdzie teraz umieszczony jest Krucyfiks, stała wczesnorenesansowa figura Świętej.
W tej chwili figura jest zabezpieczona ołtarz w takiej formie jak jest z delikatnymi szybkami aediculi nie zapewniał ochrony cennej figurze.
O tej figurze opowiem w następnym wpisie

Tak wyglądała absyda gdy pierwszy raz ją zobaczyłam.
No tragrdia - na płytkach piskowca żywe kolonie glonów, kałuże jak po deszczu.

Tynki w dolnej partii zawilgocone i zasolone koszmarnie. W niektórych partiach wilgoć i glony podchodzące prawie pod gzyms. No i jeszcze ta olejna lamperia - tragedia.

Tutaj widać usunięte fragmenty skorodowanego tynku. Tragiczny stan tynków był zwłaszcza pod tą nieszczęsną lamperią. Zdjęcie nie jest najlepszej jakości ale w rzeczywistości cegły, które tu w dolnym psie widać, rozsypywały się w rękach.

Tak prezentuje się wnętrze absydy po remoncie.
Widać jak, po wykonaniu drenażu, podłoga się osuszyła i glony w większości zniknęły.
Przeprowadzona została kompleksowa renowacji całości tynków. Skuto dolne partie i tam nałożony został tynk renowacyjny do wilgotnych i zasolonych murów.

Tynki powyżej to oryginalne tynki barokowe, których renowację przeprowadzono zgodnie z programem. Zostały zmyte i odgrzybione, usunięto skorodowane i zawilgocone fragmenty i uzupełniono je lekkim tynkiem wapiennym. Powierzchnia całości została przetarta i wygładzona, jak to czyniono z tynkami w okresie baroku.

Okazało się, że tynki były wtórnie malowane ale pierwszą i najstarszą warstwą była biel w odcieniu wapna. Tak też tynki zostały pomalowane.

Ołtarz to następna sprawa.
Doczekał się i odzyskał świetność.

Konserwatorzy o złotych rękach doprowadzili to cudo do dawnej świetności.

A teraz jeszcze kilka detali.
Dla porównania - jak było i jak jest teraz.

                                          *

 na tak wzniesione ręce do nieba odpowiedź musiała być

                                          *

teraz śmiało może patrzeć ... jest co oglądać

                                          *

anioły od smutku ... anioły od radości ... anioły od spraw beznadziejnych ...

                                          *

ciche modlitwy aniołów spokojnie płyną pod sklepienie

                                          *

a małe aniołki ... ej , nie powiem co ...

Patrzę na te anioły mistrza Klahra ...
Kogo przedstawił ?
pewnie znajomych przyjaciół, może rodzinę ?
Każdy anioł inny, każdy o czmś myśli,
każdy ma swoiją historię, zapisaną dłutem rzeźbiarza.

. .      z przyjemnością polecam - Hania        .

ABSYDA POŁUDNIOWA

piątek, 22 lutego 2013 16:37

komentarze (17) | dodaj komentarz